7. ZAA workshops, Vivid Sydney en back to business

Dag allemaal!

Het laatste verslag is alweer even geleden en er is in de tussentijd ontzettend veel gebeurd. Om maar meteen raak te beginnen; de reis door Nieuw Zeeland met Esther was supercalifragilisticexpialidocious (jep dat heb ik even opgezocht). We hebben vier weken de tijd van ons leven gehad en ontzettend veel gave dingen (en beesten!) gezien. Maar om die reis vast te leggen heb ik heel wat meer tijd nodig, want ja; ik ben van plan om er een verslagje van te schrijven (en ja ik ben ambitieus). Voor nu wil ik een korter verslagje schrijven over de laatste paar dagen voor Nieuw Zeeland en de eerste week back to business.

Om maar te beginnen met de laatste dagen voor ik wegging; zoals ik in mijn vorige verhaaltje schreef werd de ZAA workshop gehouden van 5 tot en met 7 mei. Even een korte herhaling; elk jaar is er altijd een conferentie geweest, en sinds dit jaar willen ze om het jaar de conferentie schrappen voor workshops. Ik heb wat stagedagen kunnen omwisselen omdat zowel de ZAA als Taronga Zoo het leuk voor mij vonden als ik bij de workshops kon zijn; ik was het er helemaal mee eens! Tijdens deze workshop waren er geloof ik tussen de 60 en 100 mensen (niet iedereen elke dag + paar zalen in gebruik dus geen heel concreet overzicht van aantal mensen) van dierentuinen en parken in Australië, Nieuw Zeeland en zelfs iemand van Singapore. Ook waren er mensen van toeristische locaties, van de overheid, van conservatie- en of welfareorganisaties, van ‘promotie-dingen’ (zoals Jetpets voor vervoer van álle diersoorten over de hele wereld, dus van cavia tot hond en van slang tot olifant en ook mensen van een bedrijf dat spulletjes verkoopt aan dierentuinen voor in de souveniershops), etc… Echt van alle markten thuis dus! Ik heb dan ook veel mensen ontmoet en drie ervan met bijkomende voordelen, zo heb ik kunnen regelen dat Esther en ik drie dierentuinen konden bezoeken in Nieuw Zeeland (naast een extra bezoek dat Taronga Zoo heeft geregeld)! Dus niet alleen heb ik veel geleerd op de workshops, maar we hebben er ook nog wat aan gehad voor onze vakantie, haha!

De eerste dag hebben we een beetje een algemene welfare presentatie gehad waarna we overgingen tot het accreditatieprogramma voor dierentuinen om lid te worden/blijven van de ZAA. Uiteindelijk hebben we ook echt een praktische workshop gehad waarbij we een fictieve accreditatie doorliepen voor een verblijf in een dierentuin. Ik vond het echt tof om te merken hoe het in zijn werk gaat en waar naar gekeken wordt. Om een indicatie te geven; de vraag betreft het dieet van een dier was niet ‘wat krijgen de dieren te eten’, maar de vraag was ‘hoe stellen jullie het dieet samen/hoe herzien jullie het dieet?’. Wat steeds benadrukt werd (en wat ik echt een hele goede insteek vond) was dat de ZAA vond dat de dierentuinen waarschijnlijk specialist waren, maar dat ze gewoon goed moesten kunnen ‘bewijzen’ dat ze overal over nagedacht hebben. Er werd niet gekeken of de dieren normaal gedrag vertoonden, maar er werd enkel gecheckt of de dierentuin het verblijf en de verzorging dermate voorzagen dat er normaal gedrag werd gestimuleerd. Natuurlijk zitten ook hier minpunten aan qua dierenwelzijn (een dier kan stereotype gedrag vertonen), maar zolang de dierentuin maar doet wat mogelijk is om het dier gezond en happy te houden is het goed. Ik ben nu ontzettend benieuwd hoe EAZA dit doet! Dat was eigenlijk de hele eerste dag, al hebben we tussendoor wat andere presentatie gehad. Zo hebben we een kleine presentatie gehad van Jetpets over de dierentransporten, maar ook een presentatie over Pouch; dit is een app die op dit moment gemaakt wordt voor dierentuinen (ik vind het echt super geniaal). De bedoeling is om eind 2015 een echte bedrijfsversie te hebben en in de ideale wereld werkt dit dan als volgt; de dierentuin koopt een pakket en maakt de eigen dierentuin in deze app ‘de eigen dierentuin’ met verblijven, dieren, etc. In Pouch kan het personeel dan doen aan mobile record keeping. Op dit moment wordt er vaak nog gebruik gemaakt van papieren waar de verzorgers op schrijven, maar dit duurt even voordat het verwerkt is en kan niet makkelijk ter plaatse gebruikt worden. Met deze app kunnen verzorgers notities direct in het systeem zetten wat dus tijd bespaart, fouten bespaart, maar ook kosten bespaard op papier en pennen. (in Taronga Zoo zijn ze sinds enkele maanden ook overgestapt op digitale rapporten want ze hebben uitgerekend hoeveel papier ze daarmee besparen op een jaar tijd; ik kan me het aantal niet meer herinneren maar beeld je in dat alle (ik gok) ruim 10 departementen per dag minimaal 1 Aviertje invullen, op jaarbasis is dat niet echt eco te noemen…) Maar wat ook met deze app mogelijk is; communicatie voor de verzorgers in de zin van; verblijf is schoongemaakt op die dag, in die volière zitten jongen dus niet binnenkomen, in dit hok zit een agressief dier, etc. Kortom; ik vind het echt een tof idee! Pouch wordt trouwens ontwikkeld door een ICT bedrijf in samenwerking met een Australische dierentuin. Taronga Zoo is sinds een tijdje betrokken bij het project. Een Taronga Zoo medewerker had wel een geniale opmerking; als je verwacht van je medewerkers dat ze digitaal bezig zijn met een tablet/telefoon, zou je eigenlijk bijna elke medewerker een smartphone moeten voorzien. Dat wil je natuurlijk niet… Ik vind ook wel dat je niet kunt verwachten dat ze hun eigen apparatuur gebruiken, maar of het nu via telefoon, tablet of computer gaat, of het nu bij de verblijven zelf is, tussendoor of op kantoor; voor veel mensen zal dit erg handig kunnen zijn! Vooral als het gelinkt is aan de bestaande record keeping programma’s. Zolang het weinig extra werk oplevert en geen verplichting is denk ik dat dit een idee is wat maar mooi uitgeprobeerd moet worden in de ZAA om daarna fijn naar Europa te komen. :)

Aan het einde van deze eerste dag was er nog een meet and greet cocktail & canape function in het hotel waar de workshops werden gehouden. Daar heb ik onder andere staan praten met de vet manager van Taronga Zoo (de baas van mijn hopista haha) die me uitnodigde om met hem en een groepje dierenartsen mee te gaan eten. Dus gezellig naar een Italiaan geweest! Bleek dat die vet manager dichtbij mij woont dus met hem meegegaan met de ferry en de auto en netjes voor de deur afgezet. Snel gaan slapen want ook de volgende dag weer vroeg op…

Op de tweede dag zijn we grotendeels bezig geweest met recovery program workshops. Over heel veel zaken gehad en mijn conclusie bleef steeds; wat zijn ze hier ontzettend veel bezig met conservatie! We begonnen met een lezing van een Threatened Species Commisioner van het Australische departement van milieuzaken over bedreigde soorten in Australië en dierentuinen, daarna iemand van hetzelfde departement over financiering. Ook zijn er die dag wat discussies geleid over conservatie, hoe dat te meten, over species roles in zoos, etc. En dan nog een lezing over een nieuw conservation and recovery resource centre dat ze ZAA aan het opzetten is (eigenlijk gewoon een website waarop alle documenten gedeeld worden) en dan nog een lezing over health and disease aspects of species recovery. De meeste dingen vond ik echt interessant, maar het is een beetje teveel om op te schrijven hihi. Ik vond het wel leuk om een beetje mee te praten met al die ‘profs’. Zo vond iemand aan onze tafel dat dierentuinen gewoon 1 verhaal en actie per diersoort moeten hebben en dat die in alle dierentuinen dan gelijk zijn. Ik vond dat een prima idee; voor hier. Maar in Nederland zou dat nooit werken, want in tegenstelling tot Australië zijn er in Nederland wel veel mensen die bewust kiezen voor de ene of voor de andere dierentuin; want alles zit zo dicht bij elkaar. Het was iemand van Taronga Zoo die dat zei (duh), want ik vond het ook een beetje naïef. De kleinere dierentuin in Sydney wordt al wat ondergesneeuwd met Taronga Zoo dus ik vond dat ze moest snappen dat diezelfde concurrentie hier ook speelt; alleen is Taronga Zoo tot nu toe altijd ‘de winnaar’ dus maakt ze zich er niet druk over…? Een curator van de kleinere dierentuin in Sydney keek niet al te happy toen ze het zei hihi. Maar ik vond het echt wel leuk om beetje mee te discussiëren en te luisteren naar al die conservatie-dingen, mijn conclusie is wel dat hoe interessant ik het ook vind; ik wil daar niet alles over weten. Laat mij maar gewoon curator zijn, dan wil ik best overleggen met een conservation manager, maar ik hoef dat echt niet zelf te zijn! De dag werd afgesloten met een voorproefje voor dag drie; conservation advocacy. Dus echt de communicatie en boodschappen die dierentuinen geven. Dat is dan ook waar we dag drie grotendeels mee bezig zijn geweest. Dat vind ik weer echt gevalletje; heel interessant hoe enoooorm hard en veel je kunt/moet nadenken over hele kleine zaken. Hier ook weer wat discussies en lezingen gehad, onder andere over de verschillende mogelijkheden om aandacht/donaties te vragen voor projecten; weer veel ideeën op gedaan! Ook hebben we op de derde dag een presentatie gehad over een toolkit om de conservatie-input van een dierentuin te meten (hetgeen bedacht was als mijn stage-onderzoek, nou zo makkelijk was dat dus echt niet geweest!). Wederom; teveel over conservatie om allemaal op te noemen (vooral omdat ik de helft alweer ben vergeten denk ik). Als allerlaatste lezing nog een leuk verhaal gekregen over statements & the use of zoo language. Hoe belangrijk media is geworden en hoe gevaarlijk ook; ze verwachten nu binnen een paar minuten reactie van een dierentuin dus er is totaal geen tijd meer om te communiceren binnen de organisatie. Echt ik kreeg medelijden met de media-mensen in de dierentuin; zij dragen zo enorm veel verantwoordelijkheid! Met elke klik op de knop kunnen ze de reputatie van de dierentuin schaden of kunnen ze medewerkers de kast op jagen, maar als ze niet snel genoeg reageren (bijvoorbeeld als ze dan toch feedback vragen van iemand) dan heb je de media-volgers boos gemaakt. Wat een eigen wereldje is dat zeg!

Naast de dingen die ik heb gevolgd waren er nog andere zaken bezig. Zo was er gedurende de drie dagen 1 kamer continu bezet met de dierenartsen die in overleg waren en was er op de tweede dag een meeting van de aquatics groep. En op de derde dag was er een andere zaal bezet met nog meer workshops (kiezeeeeen!). Het was dus een flink drukke boel! En ik ben nu vast de helft van de leuke anekdotes vergeten, maar die zullen misschien op een later moment nog komen… Oh nog 1 hele leuke; er zat gedurende de drie dagen een echt Maori aan onze tafel (voorbereiding op Nieuw Zeeland zeker haha). Hij kwam van een toeristenspot waar ze ook 3 kiwi’s hebben ofzo, vandaar dat ze bij de ZAA zitten… Een boom van een vent, erg teruggetrokken, maar het leukste vond ik dat hij tijdens lezingen een knutselwerkje erbij pakte en rustig verder aan zijn mandje aan het weven was. No shame there. Erg grappig! Vooral de blikken van andere mensen… Ik moet toegeven dat ik het ook wel asociaal vond overkomen hoor. Natuurlijk kun je wel luisteren als je met je handen bezig bent, maar als je aan het presenteren bent is het fijn als de ogen op jou gericht zijn. Maargoed, de conclusie was dus dat ik de workshops erg leuk vond, maar vooral leerzaam; ik heb zooooveel dingen geleerd die ik ga jatten om mee terug te nemen naar Europa haha.

Op vrijdag 8 mei was ik vrij om een beetje bij te komen van de lange dagen, maar vooral om mijn spullen in te pakken want ’s middags naar het vliegveld en op naar Christchurch, Nieuw Zeeland! Toevallig ging mijn hospita dezelfde dag ook op vakantie met een vriendin, een uurtje eerder dan ik ofzo. Dus gezellig met zn drieën een taxi kunnen nemen. Dat ging gelukkig allemaal soepel en voorspoedig en daar houd mijn verhaal nu op; Nieuw Zeeland komt later aan bod. :)

De terugkomst op zondag 7 juni verliep voorspoedig. Fijn door Kimberly opgehaald aan het vliegveld, weer heerlijk warm weer, lori’s en kookaburra’s die me toezingen; lovely! En thuis was mijn bedje fijn opgemaakt en heb ik met Kimberly afhaal-Thai gegeten. Ik ben vroeg naar bed gegaan en werd een uur of 11/12 later pas week wakker… Gelukkig was het die maandag Queensday en was ik blijkbaar vrij; dus fijn koffer uit kunnen ruimen, kleren gewassen, wat opgeruimd en mails bijgewerkt. En een leuke verrassing; blijkbaar was het nog de laatste dag van Vivid Sydney; lichtfestival! Dat leek me ontzettend tof en ik vond het jammer dat ik precies die tijd in Nieuw Zeeland was, maar gelukkig kon ik dus nog net een dagje meepikken; en het was gaaaaaaaf!!

Met de bus richting stad en onder de Harbour Bridge uitgestapt rond 16u30. Een echt uitzicht-punt en het leek me wel leuk om over de Harbour Bridge naar de stad te lopen. Echt weer een prachtige zonsondergang (in Nieuw Zeeland ook zooooveel gezien! Misschien is het iets van het Zuidelijk Halfrond?). De meeste dingen begonnen pas rond 18u dus toen ik eenmaal bij Circular Quay was (waar de meeste lichtspecials stonden) moest ik nog een paar minuten wachten. En echt het was zooo mooi! En bizar vooral; enorm goed bedacht voor op de specifieke gebouwen en met een passend muziekje werden er een soort minifilmpjes afgespeeld. Maar er waren ook art-dingen zoals een container met ‘het heelal’ en een soort beelden en een nep-bos en piano-stairs. Er was ook muziek; straatartiesten zoals een didgeridoo beatboxer en een body contortionist die enorm grappig was en na wat trucjes en grappen haar hele lichaam in een mini-doos wist te proppen met behulp van wat toeschouwers. Ik heb mijn ogen uitgekeken en zeer genoten; blij dat ik was gegaan! Uiteindelijk heb ik tegen 22u de bus terug genomen en daaaamn wat was ik moe! Mijn voeten deden pijn van het lopen (slenteren…) en ik ben thuis direct naar bed gegaan. Maar nogmaals; het was enorm gaaf! Lichtfestivals komen in meer steden voor (maar blijkbaar is Sydney wel de grootste en mooiste) dus ik kan mezelf en ieder ander echt aanraden om er heen te gaan. Als het een beetje in de buurt komt van Vivid Sydney moet het de moeite meer dan waard zijn. Ik heb wat filmpjes gemaakt (betere met mijn camera, slechtere met mijn telefoon) en ik hoop dat het een beetje een indruk geeft van hoe mooi het was.

Dan was het de dinsdag erna de eerste echte werkdag weer, bij de ZAA. Daar kon ik gelukkig snel verder aan mijn stage-opdracht zonder al teveel gedoe. De rest van de week bij Taronga Zoo was iets pittiger. Blijkbaar wist een collega niet dat/tot wanneer ik weg was en ze had me een maand geleden een opdracht gestuurd die ik nu dus in drie dagen tijd snel alsnog moest maken. Ook wat strenge feedback van school gekregen op mijn voorstellen voor stageopdrachten, dus het gaat nog pittig worden. Maar eerst maar eens rustig bijkomen van de reis en weer in het werk komen. Ik heb nu nog 12 stageweken dus we houden moed haha! De eerste twee dagen in Taronga Zoo ook weer wat mini-workshop-gebeuren; een specialist uit Auckland was naar Taronga gekomen om het curator-team de jaarlijkse cursus te geven. Hierbij wordt er een korte basisuitleg gegeven over conservatie en genetica enzo. Verder hebben we het veel gehad over PMx, een computerprogramma voor demografische en genetische analyses van stamboek-populaties. Ook vertelde ze over conservatieprogramma’s waar zij aan meewerkt of waar ze veel vanaf weet. Dus weer even goed ondergedompeld in conservatie enzo. Erg interessant en leuk om alvast wat van PMx te leren, want dat staat nog op mijn stage todo-list; om te leren werken met PMx.

Al met al was de terugkomst na Nieuw Zeeland meteen weer vrij druk, maar gelukkig ook met leuke dingen. Dit weekend hard mijn best gedaan om wat bij te werken en ik vind dit verhaaltje al een mooi resultaat haha! Ik hoop binnenkort weer wat toffe dingen over mijn stage/verblijf hier te kunnen vertellen, maar het is sowieso nog de bedoeling over Nieuw Zeeland te vertellen dus nog een hoop in de planning! Kijk echt even naar de filmpjes van Vivid want ik vond het super bijzonder! En tot een volgende maar weer. :)