6. Voordat ik weer op reis ben...

Dag allemaal,

Wederom een gevalletje ‘beter laat dan nooit’ met een samenvatting van de afgelopen weken. En waarschijnlijk zal dit het laatste verhaaltje zijn voor de komende 5 weken, want aanstaande vrijdag is het eindelijk zo ver: dan vertrek ik naar Christchurch om 4 weken lang met Esther in haar auto door Nieuw-Zeeland te crossen!

Maar eerst dus nog eventjes terug naar de afgelopen weken, startende op 12 april:

Die zondag ben ik met een andere student uit de dierentuin op stap geweest; Anri. Zij is een diergeneeskunde student en heeft 4 weken stage gelopen bij de dierenartsen in Taronga Zoo. Na deze zondag ging ze alweer haar laatste week in. Dus wel jammer dat we elkaar pas zo laat leerde kennen! En ook maar per toeval; een paar dagen voor de 12e heeft ze een nachtje hier op de bank geslapen omdat ze het niet langer uithield op de plaats waar zij woonde en Kimberly zo aardig was om haar een nachtje bank aan te bieden. We zijn een keer na het werk een cupcake gaan halen bij Courtney (die we overigens gratis meekregen natuurlijk haha) en toen leek het ons wel leuk om een dagje samen op stap te gaan. We wilden eigenlijk naar de Blue Mountains (gebied buiten Sydney) maar zo’n lange dag op stap met slechte weersvoorspellingen voor daar… Toch maar besloten om het wat dichterbij te zoeken. Dus zijn we eerst naar Manly gegaan; een stadsdeel waar fancy strandjes zijn en waar die dag een markt zou zijn. Maar ook zat daar nog een klein aquarium (Manly Sea Life Sanctuary) waar we een bezoekje aan wilden brengen. Ik arriveerde wat eerder dan zij in Manly en heb daar nog een erg mooi beeld mogen ervaren; een groep van ruim 50 sulphur-crested cockatoos die al krijsend over de haven vlogen; echt fantastisch! Zooooveel lawaai dat je het niet voor mogelijk houdt maar enorm tof om zo’n grote groep over je heen te zien vliegen. Het waren natuurlijk maar witte vlekjes aan de blauwe hemel dus een foto heb ik helaas niet kunnen maken. Zodra ze gearriveerd was zijn we naar het aquarium gegaan en daar hebben we in een uurtje geloof ik de hele toko wel gezien. Het was echt heel klein, maar best wat toffe dingen gezien! Ik heb alle foto’s van Anri gejat want mijn camera en telefoon vonden de donkere ruimte en bewegende vissen niet zo leuk… Behalve het geweldige pinguïnverblijf, 1tje van het zeepaardjesverblijf en de kogelvis, die foto-eer is dan nog net wel voor mij. :) Daarna zijn de markt over geweest in Manly waar ik mezelf continu heb moeten inhouden; als ik dat niet had gedaan had ik nu al een koffer vol kunnen steken met souvenirs… Maar ik heb heel braafjes mijn portemonnee in mijn zak gehouden tot we bij een gezellig restaurantje waren; zeer flink van mezelf! Daar met een mooi uitzicht over Manly Beach een heerlijke lunch genuttigd en daarna hebben we de ferry genomen naar Circular Quay bij de stad.

In de stad zijn we naar de Sydney Tower Eye gegaan voor het mooie uitzicht over de stad; werkelijk waar prachtig om te zien (ondanks de grijze dag) maar het grappige vond ik dan weer dat je ALLES BEHALVE de Harbour Bridge en het Opera House kon zien vanuit daar haha. Iemand heeft daar toch niet helemaal goed over nagedacht destijds… Alle foto’s die ik heb zijn gemaakt met de GoPro van Anri. Toen we bijna bij de lift waren moesten we door een detectiepoortje lopen nadat we onze tassen in een bak hadden gelegd. Ik snap er werkelijk waar helemaal niks van. Want zonder erbij na te denken; ik had een zakmes in mijn tas zitten. Maar de tassen gingen niet door een Xray of werden niet eens opengemaakt, wij moesten enkel zelf door het poortje lopen. Ik vraag me nog steeds af waar ze dan naar zochten… Toen we bijna bij de lift waren begon Anri over hoe ze liften best eng kon vinden dus ik begon doodleuk met het verhaal over hoe ik een paar maanden geleden vast zat in de lift in Leeuwarden, maar helaas; ze wilde het niet horen haha. Boven hebben we dus wat mooie plaatjes geschoten (vooral Anri met haar GoPro camera!!) en wat rondgelopen. Er stonden twee kerels met een tulband blijkbaar een videoclip op te nemen; de ene met een filmcamera en de ander stond een ‘liedje’ te zingen… Maar snel doorgelopen voor de slappe lach binnenkwam want het klonk nergens naar. :) We wilden een klein diner eten (na de uitgebreide lunch) en een drankje doen en dachten dit leuk in het draaiende restaurant van de Sydney Tower Eye te doen. Bij de balie hebben we hier naar gevraagd en toen kwam het; ze gingen pas over een halfuur open, je moest minimaal 20 dollar per persoon uitgeven en er was een dresscode… Terwijl madam nog aan het twijfelen was of Anri haar sandalen wel acceptabel waren hebben we er toch maar vanaf gezien; dan laat maar.

Toen zijn we nog naar het Opera House gegaan, daar was ook een bar waar we voor veel teveel geld iets konden drinken en … volgens Anri stond er een draak van Game of Thrones nagebouwd; ja ik wil ja ik wil! Dus hebben we even rondgelopen daar en ben ik fijn op de foto geweest met de draak, jee! Er stond echt een man of 4 om foto’s te maken van toeristen met de draak; zeer goed georganiseerd en allemaal gratis. Zeer goede promotieactie! Bij de Opera House bar hebben we dan inderdaad voor flink veel geld lekker een cocktail gedronken en een klein hapje gegeten; we kunnen maar zeggen dat we bij de Opera House Bar zijn geweest. :) Het was inmiddels een beetje donker en zodra we opstonden voelden we ons allebei ontzettend moe. Dus maar richting huis en mijn plan was om met de bus terug naar Mosman te gaan vanaf een busstation/halte in de stad en Anri zou gewoon met een ferry naar haar huis gaan. Het was inmiddels redelijk donker en ik begon lichtelijk te verdwalen en te panikeren. Dus eens goed de stad vervloekt en maar weer besloten dat ik nooit een huis ga kopen in de stad en teruggelopen naar de haven; dan maar gewoon met een kleine omweg. Dus de ferry genomen naar de haven van Taronga Zoo en daar de bus naar Mosman (de een-na-laatste ferry van die dag…). Onderweg was het echt wel donker en nog best gave plaatjes kunnen schieten vanaf de ferry! Eenmaal thuis was ik kapot en ben ik maar naar bed gegaan, na een zeer leuke, drukke maar geslaagde dag!

De rest van de week werd ook flink druk. Dinsdag 14 april ben ik met Mica, een collega in Taronga Zoo, en een paar van haar vrienden wat gaan eten in de stad, naar de film geweest (Cinderella; wat een belachelijke film zeg haha) en daarna nog wat gedronken. Ik was redelijk laat thuis en voelde toen ook wel dat het maandag erg laat was geworden (ineens 4 nieuwe afleveringen van Game of Thrones, dus helaas tot na middernacht serie moeten kijken…). Woensdag ben ik met Kimberly eerst iets gaan eten in de stad en daarna dus naar Les Miserables geweest en ooooh my goooood dat was gaaf! We hadden dus de allergoedkoopste plaatsen, maar wel redelijk vooraan. Voorbereid op een enorme paal voor onze snoeterd of wat dan ook waren we blij verrast; we hebben echt gewoon alles kunnen zien. En de cast hier was zooooo goed! Ik vond het echt enorm tof om te zien en heb een waanzinnig toffe avond gehad. En de gierige Hollander in mij vond het ook erg grappig dat ik 55 dollar had betaald voor mijn stoel en dat de vrouw naast me 120 dollar had betaald voor die van haar haha. Dus ook woensdag weer laat thuis… Vrijdag ben ik met Anri uit eten geweest als afscheid en dan had ik zaterdag een verjaardagsfeestje van een van de meiden waar ik dinsdag mee naar de film was geweest. Ze werd 21 maar gaf een feest alsof ze ging trouwen; enorm veel mensen, speeches, barbecue en hapjes en kleine zwembaden met ijs waar drank in lag, een groot zwembad in de tuin, enorm huis in een poepsjieke wijk… Ik kon meerijden met Mica en haar man (het feest was toch wel halfuur/drie kwartier rijden vanaf Sydney) en zij beaamden dat dit huis wel de droom is van elke Australiër. En we hebben de jarige job ongeveer 3x voorbij zien lopen en niet meer communicatie gehad met haar dan ‘gefeliciteerd’. Ik zou graag zeggen; pap, mam, waar was mijn super big and sweet and expensive 21 party?? Maar nope, dat is toch niet echt mijn stylo van feestjes…

Daarna ben ik eigenlijk toch vooral weer bezig geweest met stage en heb ik weinig spannends buiten werkuren beleefd. Tot afgelopen week… Met een hoop skype-afspraken omtrent het regelen van de rondreis door Nieuw-Zeeland en ‘laatste keren voor de komende weken’ heb ik mezelf maar verwend door eens lekker naar de Burger Shed te gaan na het werk op dinsdag. Voor Australië begrippen kan ik daar redelijk goedkoop een lunchspecial halen voor 17u en later kwam ik er ook achter dat ik korting krijg als ‘medewerker van Taronga Zoo’ dus voor 12 dollar een goede maaltijd kan halen; jee! Het meisje achter de kassa was me dat allemaal een beetje aan het uitleggen en vroeg mijn naam voor het noteren van de bestelling;

Ik: ‘It’s Eline, bit of a difficult name’

Zij: ‘Oh is it a Dutch name?’

Ik: ‘Yeah it is!’

Zij: ‘Oh wat grappig want ik kom ook uit Nederland!’

Ik vond het echt wel (grappig) lastig om zo ineens midden in een gesprek over te schakelen op het Nederlands, maar toch even een leuk gesprekje in het Nederlands gevoerd met haar. Zij heeft een jaartje in Australië gewoond en is een Aussie tegengekomen; tjah dat is reden om te blijven dan he. Maar echt ontzettend leuk om een Nederlandse tegen te komen op plaatsen waar je het absoluut niet verwacht! Erg maar waar; inmiddels heb ik al twee burgers uitgeprobeerd daar en mijn voornemen is ook zeker om er zoveel mogelijk uit te proberen voor ik wegga hier haha.

Maar wat nog wel spannend was in deze weken: we hebben hier een hele fikse storm gehad! Volgens mij was het al flink slecht op maandag 20 april, maar op dinsdag 21 april is de dierentuin dicht gegaan grotendeels (enkel nog wat begeleide toeren), zijn er overstromingen geweest en alle ferries gestopt met varen (het was verboden voor boten om aan te meren; dus de grote carnival legend boot met de glijbaan bovenop is langer op het water moeten blijven want mocht niet de haven in) en bomen omgevallen en omgezaagd uit voorzorg… Ik heb gelukkig dinsdagmiddag een lift gekregen van een collega op het ZAA-kantoor want het was gewoon eng om over straat te lopen. Woensdag dacht ik dat het wat beter was, maar op het laatste moment ’s ochtends voordat ik vertrok begon het weer harder te waaien en heb ik toch maar gebeld naar de senior curator en kreeg ik te horen dat ze probeerde zoveel mogelijk mensen thuis te houden omdat het weer zomaar erger zou kunnen worden. In de loop van de dag is het volgens mij wel wat rustiger geworden en donderdag was het ergste zeker voorbij. Op nieuws-websites kun je wat schokkende foto’s vinden van overstroomde havens en straten. Door de overstromingen zijn er zelfs mensen gestorven niet ver van Sydney vandaan… Best eng! Zeker met het ge-onweer erbij. Blijkbaar was het ook één van de ergste stormen sinds jaren.

En toen we dachten dat we weer veilig waren… nee hoor! Op zaterdag 25 april zat ik rustig op de bank toen er ineens een enorme hagelstorm losbrak. Echt het klonk gewoon alsof we aangevallen werden! Enorme hagelbrokken ketsten overal neer en ik heb toch een foto en een filmpje kunnen maken. Maar blijkbaar viel het hier nog wel mee want schijnbaar was er op een bepaald industrieterrein een halve meter (!!) hagel gevallen waardoor daken van fabrieken zijn ingestort… Wederom gevalletje; zeer heftig! Gelukkig smolt het natuurlijk snel want het is relatief nog warm hier, dus een minuut of 5 na aanvang van de hagelbui begon er al een mini-riviertje door de tuin te stromen. En dachten we toen dat het over was…? NEE HOOR. Naja veilig waren we wel, maar afgelopen week heeft het dus alleen maar geregend… Hooguit een 10-15 minuten dat er nauwelijks regen viel, maar het heeft verder echt 24/7 geregend, jakkie bah!

Ik heb twee slachtoffers gevonden van deze bizarre weersomstandigheden. Eigenlijk drie… Voor de deur lag een stuk vissenhuid, dus ik denk dat een van de katten uit het appartement naar het strand is gegaan om een aangespoeld visje op te halen. Verder vond ik een hoopje ingewanden, een vogelschedel en een hoop veren; ik gok dat er een vogeltje verdronken is (al was de schedel echt groot! Maar het regende nog pijpenstelen dus geen foto genomen). Het derde slachtoffer ligt er volgens mij nog steeds dus in een droog moment heb ik daar snel een foto van getrokken; een verdronken possum die meer en meer in staat van ontbinding aan het raken is. Arm beest… (samen met de vleermuis van de eerste week; ik ben wel een echte rampentoerist he? :) )

Dus qua weer heb ik een zeer bijzondere tijd gekozen om naar Sydney te komen en hebben we echt drama-weken achter de rug. Maar als het goed is blijft het morgen droog en krijgen we vanaf dinsdag weer temperaturen van 26 graden. Als je de hoge temperaturen wegdenkt is het net Nederland; er valt geen pijl op te trekken en het gaat van het ene naar het andere uiterste. ‘Gelukkig’ voel ik me thuis...

Om dan toch een beetje positiever verder te gaan; afgelopen week heb ik bijna dagelijks een kookaburra bij het werk gezien. Je kunt op de foto’s wel zien hoezeer ik erop let… :) Ik kon vrij dichtbij komen en heb dan ook een hele hoop foto’s getrokken; jeetje ik ben echt zo dol op die vogels! Hopelijk zit hij/zij er morgen nog steeds.

Op stage heb ik ook weer een leuke vogel-ontmoeting gehad, gedurende (hoe kan het ook anders) een meeting over de vogelshow! Ik ben meegegaan naar twee meetings die ik wel interessant genoeg vond om hier een beetje te bespreken. Zo was er eerst een meeting tussen twee verzorgers/coördinatoren en twee curatoren (en ik…) over een onderzoeksvoorstel van een vrijwilliger die bezig is met een PhD. Het ging over een insect dat enkel in Australië in een Alpengebied leeft; maar zoals je je kunt voorstellen met de opwarming van de aarde is de kans groot dat dit dier bedreigd zal raken, als het dier al niet bedreigd is. In dit voorstel werd besproken hoe het dier gevangen kan worden om in dierentuin(en) een bufferpopulatie op te stellen en om het dier te kweken en zo eitjes/dieren te voorzien om weer uit te zetten in het wild. Ik vond het waanzinnig interessant om te horen hoe een grote organisatie als Taronga Zoo werkt met enorm vaste budgetten voor transport, dierentuin A en dierentuin B, casual-keepers (free-lancers), etc. om budget vrij te krijgen om het project uit te voeren en de student de gelegenheid te geven aan dit project te werken. Ze doen hier echt veel met werk in het wild en zijn blijkbaar ook bezig met het vrijmaken van (om te beginnen) 1 dag per maand per verzorger om echt veldwerk te verrichten. Zeker een hoop kennis om mee terug te nemen naar Europa dus!

Daarna was er een meeting over de vogelshow waarbij er praktisch gezien van elke afdeling die hier iets mee te maken heeft een vertegenwoordiger was om te bespreken hoe het is gegaan sinds de beginjaren, wat de knelpunten zijn en waar ze naartoe willen. Zo zijn er twee uur lang minipresentatie geweest van een verzorger over de geschiedenis van de vogelshow, over onderzoek naar stereotype gedrag van de vogels in de vogelshow van de gedragsbiologe, over de ervaring van bezoekers die snel worden afgeleid door het toffe uitzicht (waar werknemers weinig aan denken want Sydney’ers zijn dit uitzicht gewoon gewend) en de boodschap (die miniem is met ‘vogels zijn gaaf’) door een personeelslid van visitor experience, over de problematiek van personeel (‘saai werk’ voor veel show-mensen na een tijdje want je bent enkel in het gebied van de vogelshow bezig, mensen van andere afdelingen willen hier niet werken vanwege het geven van de presentaties, beetje vergrijzing in de groep, etc.) van iemand van de personeelsdienst, presentatie van de curator over welke vogels hebben meegespeeld en waar ze vandaan kwamen en heengaan en problemen omtrent vogels waarmee niet gekweekt wordt maar die enkel in de vogelshow zitten en dus niet in de collectie, etc.etc. Ik kan denk ik wel een heel verhaal typen enkel over deze vergadering maar conclusie is wel dat ik het megainteressant vond! Sowieso typisch curatorwerk (lijkt me) dat je al deze verschillende meningen en verhalen hoort, maar natuurlijk ook extra gaaf voor mij vanwege het onderwerp ‘vogels’. Me loooooves me some birds! Want nu komt het; er wordt een uiltje met de hand grootgebracht in de dierentuin voor de vogelshow en drie keer raden wie op de foto mocht met Griffin, de Lesser Sooty Owl; jeppa deze lucky chick (pun intended)! Foto in het facebook gesloten mapje dus als je het niet kunt zien; geef even een seintje!

Wat ik ook heel tof vind om te merken is dat ze hier veel minder extreem tegen handopfok zijn dan in Europa. Wel hebben ze hier strikte regels over dat de dieren niet fokbestemd mogen zijn en dat er voordelen moeten zitten aan de handopfok (zoals vogelshow of andere encounter-doeleinden) en dat er ervaring of minimaal kennis moet zijn over handopfok bla bla. Maar voor zover ik tot nu toe meekreeg in Europa was handopfok gewoon super not done. Maar hier gebeurd het met enige regelmaat met dieren zoals de koala’s waar mensen mee op de foto kunnen (al hebben ze die tegenwoordig nodig voor de kweek). Al zijn ze inmiddels bezig met een olifant met de hand groot te brengen in Planckendael (al is meneer nog miniscuul en dus de overlevingskansen niet erg groot); maar dit was echt een ‘laatste keuze’. Hier in Australië kiezen ze af en toe bewust voor handopfok omdat het voordelen heeft wanneer deze dieren gebruikt worden voor shows/encounters en nooit gebruikt zullen worden voor de kweek. Wederom gevalletje; vind ik zeer interessant!!

Gisteren ben ik (ondanks de regen) naar Wildlife Zoo Sydney geweest in de stad; ik had nog een kaartje dat enkel nog geldig was afgelopen weekend dus zonde om niet te gaan, dan maar in de regen… Dus met paraplu op stap en ik heb erg geluk gehad. Het regende af en aan en de dierentuin was grotendeels overdekt, er was maar een klein deel dat in de open lucht was en precies tijdens mijn bezoek aan dat deel (en tijdens de vogelshow daar) was het droog; jee! Over het algemeen lijkt Wildlife Zoo Sydney enorm op het Aquarium dat ernaast ligt; samen met Madame Tussauds en het Aquarium in Manly is het ook enigszins allemaal van dezelfde organisatie dus dat de stijl op elkaar lijkt is niet zo gek. Wederom: vrij klein en toeristisch, maar eigenlijk vond ik het echt wel super gaaf en gelikt! En al voordat je überhaupt het park binnen bent kom je al een koala tegen… Zeer duidelijk waar de meeste toeristen voor komen. Ik ben als eerste door het halve park gelopen (bijna op de Vlaamse manier gelopen; rennen dus) om naar de vogelshow te gaan. De vogelshow was echt heel tof en ik heb nog mee mogen werken haha. Zoals ze in Planckendael een lorilanding hebben, wilden ze hier in de show een paar mensen een nepbloem laten vasthouden waar ze nectar op spuiten om zo de regenbooglori’s bij de mensen te krijgen. De lori’s waren nog in training (overduidelijk) maar jeeee ik heb wel een lori op mn hoofd gehad en twee op mijn hand! In het open gedeelte waar de vogelshow werd gehouden vond ik ook de bush-stone curlew, ik ben die naam al ontzettend vaak tegengekomen maar ik ben echt helemaal fanaat geworden van deze vogel. Mygoood wat een ontzettend gaaf en groot beest is dit zeg! In theorie is het een soort wulp, maar dan vind ik de wulpen in Nederland toch echt 10x minder tof dan deze vogel! Later heb ik een foto gemaakt van een kindje die naast een van deze vogels zat hihi. Puur om de verhouding in grootte duidelijk te maken… Na de vogelshow ben ik teruggelopen naar het begin van het park om rustig op m’n gemakje alles te bekijken. Een heleboel gave beesten gezien en echt best mooie verblijven! Een paar leuke verhaaltjes vond ik van de helmcasuaris; er staat dus iemand met een houten schild, terwijl meneer/mevrouw casuaris rondloopt en overal de tomaatjes en dingetjes zoekt. Dit vond ik echt heel gaaf; dat ze het eten echt verstoppen en op rare plaatsen neerleggen. Onderwijl kwamen er twee verzorgers binnen (achter mevrouw met het houten schild) om het verblijf schoon te maken. Ik zou toch niet graag bij die vogel zo naar binnen moeten hoor, doodeng! En ze hadden een zoutwaterkrokodil/zeekrokodil; Rex, een flinke meneer van 5 meter lang! Echt om bang van te worden joh, zeker als je bedenkt dat dit nog lang niet zijn maximale grootte is. En een grappige manier van geld verdienen; je kunt als bezoeker (tegen fikse betaling lijkt me) in een harnas gehesen worden om boven meneer krokodil te zweven. Dat levert zeker een gaaf plaatje op ja… Ook hebben ze een verblijf met wat ‘tuindieren’, zo ook bijen; deze dieren worden dagelijks naar buiten gelaten om daar hun natuurlijke werk te verrichten op de bloemen in de stad en komen dan terug naar de hive in het park; gaaf!! En tjah sorry, ik ben in Australië he dus flink wat foto’s van kangoeroes en koala’s; het laatste deel was een restaurant-achtig ding dat uitkeek over de vogel/kangoeroe-walkabout met enorm veel koala’s om leuk mee op de foto te gaan. De koala’s vroegen gewoon om foto’s zo actief en schattig en dichtbij ze waren. En aan het einde van het park liep je dan nog eens beneden langs het bassin van meneer de krokodil dus ook hier weer een flinke fotoshoot van gemaakt. Kortom; het was echt een tof bezoek! Kort maar krachtig zeggen we dan. :)

Volgende week heb ik nog een paar drukke dagen voordat ik naar Nieuw-Zeeland ga dus ik ga ervan uit dat ik over die drukke (maar toffe) dagen helaas niks meer zal posten. Mijn stage-schema is een beetje omgegooid en ik zal maandag en vrijdag in Taronga Zoo zijn (waar ik hard aan het werk ben om een opzet van mijn onderzoek voor goedkeuring naar school te sturen; als dat een beetje definitief is en goed op weg kan ik meer (leuker) werk uitvoeren voor de curatoren, jee!). Op het ZAA-kantoor loopt mijn hoofdopdracht ook goed en hoop ik na mijn Nieuw-Zeeland vakantie te kunnen vragen om wat meer uitleg en werkzaamheden om echt meer te weten te komen over de ZAA. Maar volgende week dinsdag, woensdag en donderdag zijn er workshops van de ZAA in een hotel in de stad. Tot nu toe was er elk jaar een conferentie, maar dit jaar hebben ze voor het eerst de conferentie geschrapt voor deze drie dagen workshops. Er zullen ongeveer 100 dierentuin-mensen komen uit Oceanië (waarvan 20 ofzo van Taronga Zoo…) en er worden verschillende lezingen en meetings gehouden over onderwerpen variërend van dierenartsen tot Tasmaanse duivel verzorging tot conservatie. Ik ben heel benieuwd! Maar gezien het in de stad is zullen het dus wel drukke dagen worden met vroeg opstaan en vertrekken en ook laat pas weer thuis; dit soort conferenties eindigen vaak in gezamenlijke diners en geklets natuurlijk… Maar donderdag zal ik toch een beetje op tijd naar huis moeten om mijn koffer in te pakken voor Nieuw-Zeeland. Vrijdag stop ik dan (weer) iets eerder om hier de taxi te nemen naar het vliegveld samen met Kimberly en een vriendin van haar; hoe toevallig is het dat we op dezelfde dag op vakantie vertrekken en dan vertrekken we nog bijna op dezelfde tijd ook… Gezien ik dan buitenlandse vlucht heb en zij binnenlandse vlucht nemen komt het bijna perfect uit qua tijd dat we op het vliegveld moeten zijn. Om kosten te delen gaan we dan fijn samen met de taxi naar het vliegveld en dan begint mijn vakantie, jeee!

We hebben geen strakke plannen gemaakt voor de rondreis in Nieuw-Zeeland, maar wel een vage opzet. Beginnende in Christchurch gaan we een dagje de stad bekijken en alle spullen aanschaffen die we nog nodig hebben. Zo ga ik bijvoorbeeld fijn een derde telefoonnummer aanschaffen; naast mijn Nederlandse en Australische simkaarten komt er nog een Nieuw-Zeelandse simkaart bij haha. Wellicht gaan we daar ook naar de dierentuin (eens zien wat ik kan regelen nu ik bijna een soort van dierentuin-medewerker ben he…) en dan gaan we verder het Zuidereiland doorcrossen. Meertjes, bergen, fjorden, eiland, kust en natuurgebieden. Natuurlijk willen we vooral zoveel mogelijk zien, maar voor mij zijn de eisen redelijk simpel; pinguïns, kiwi, dolfijnen, walvissen, wellicht ook orka’s. Ik ben niet veeleisend. :)

Best een beetje spannend allemaal dus, maar ik heb er vooral erg veel zin in! Ik heb hier nu weeral een erg lang verhaal van gemaakt dus hopelijk maakt dit alvast de communicatie-loosheid van de komende weken een beetje goed haha. Maar de conclusie is dus wel dat ik het hier nog steeds goed naar mijn zin heb en dat ik buiten hard werken ook genoeg de tijd neem om te relaxen en genieten, go me!