2. Wildlife paradise

Dag allemaal!

Ik ben hier natuurlijk gekomen voor de dieren in de dierentuin, maar ook buiten de kooien is er enorm veel te zien en te horen. Zo heb ik nachtenlang onrustig geslapen, tot ik afgelopen nacht het raam dicht had… Het is buiten veel gegil, tot noch toe door mij toegewezen aan vogels. Maar volgens Kimberly zijn er ook vooral possums (koeskoezen) die feestjes bouwen in de tuin. Mijn voornemen is dan ook om al die schreeuwlelijkerds eens te zien in plaats van enkel te kunnen horen… Inmiddels heb ik buiten al een aantal toertjes gemaakt met fototoestel, verrekijker en vogelboekje en daar zal ik in dit verhaal wat meer over vertellen en laten zien. Het zal veel over beestjes gaan dus wees gewaarschuwd; kort heb ik het zeker NIET gehouden. ;)

Ook heb ik al tweemaal de dierentuin bezocht en heb nu bijna (!) het hele park gezien. Maar als ik daar al over ga beginnen dan ben ik morgen nog niet klaar… Ik zal vast kort aangeven dat Taronga Zoo geweldig gaaf, groot en mooi is; echt waaaanzinnig! Binnenkort hoop ik een uitgebreid verslag van de dierentuin te kunnen posten, want ik voel me echt stralend gelukkig als ik daar loop en me bedenk dat dit mijn werkplaats is voor de komende maanden! Maar nu terug naar de in-situ wildlife…

Dinsdag heb ik al een mooie wildlife-encounter meegemaakt toen Kimberly en ik terugkwamen van een klein rondje naar de winkels. We liepen niet via de hoofdingang naar het appartement, maar via een zijdeur. (zie foto’s) Van het pad naar de zijdeur heb ik even een foto gemaakt vanuit de deuropening; wij liepen dus naar het punt toe vanwaar de foto is gemaakt. Het was al redelijk donker en net voorbij het boompje dat je ziet staat op de foto hoorde we ineens wat (ik schrok best een beetje) en toen zagen we de zwarte kat van de buren over de schutting rennen achter iets aan. En dat ‘iets’ klom snel de boom in om te ontsnappen aan de kat zodat we het even goed konden zien; waaauw! Op de foto kun je je een voorstelling maken van hoe dicht we bij het diertje stonden. Volgens Kimberly was het een ringtail possum (Oostelijke koeskoes) (zie foto’s); echt zo gaaf! Kimberly vertelde dat zij in Amerika ook katten had, maar dat ze het hier niet echt goedkeurt. In haar dagelijkse werk moet ze té vaak lokale wildlife zien te redden, regelmatig door toedoen van een kat… Ik kan me nu helemaal voostellen waarom! (de kat van de buren is overigens wel een erg schattige moordenaar. :) 6 maanden oud en continu in de buurt, wachtend op aaitjes of een speelmaatje; ik vul die rol graag in!)

Even tussendoor: ik woon hier dus in bij Kimberly, een dierenarts in Taronga Zoo, en haar dochter Courtney (even oud als ik ongeveer). Zo komen uit Amerika en wonen hier sinds een jaar of 9. Ze hebben allebei een druk sociaal leven en zijn veel van huis, maar echt ontzettend aardig! Hoeveel apologies ik wel niet gehoord heb in die ene dag dat ik al hier was… ‘I feel so bad leaving you alone here! Soon we will have time to catch up! I am so so sorry but I really gotta run!’ Maar ik moet eerlijk zeggen dat het ook best wel lekker is om beetje alleen te zijn hier. Went lekker snel en zo heb ik wat meer tijd voor appjes/mails/verslagjes… :) Het gebouw zoals net te zien was op de foto’s bevat meerdere appartementen (geen idee hoeveel precies). Het appartement waar ik woon is klein (maar ruim genoeg) en vooral vol! Overal waar je kijkt hangen wel schilderijtjes of andere kunstwerken van dieren, ik voelde me al snel thuis haha! En zoals een echte Amerikaan betaamd; de gecombineerde koelkast/vriezer bevat een dispenser voor gekoeld water, ijsblokjes en ijscrush… ‘because we Americans like our drinks cool’. Superluxe en ook erg fijn om in de warme zon een flesje met ijscrush mee te hebben. :) Foto’s van het huis heb ik in een gesloten map op FB staan, aangezien ik het niet netjes vind om dit ‘publiekelijk te delen’. Heb je interesse om het appartementje te zien stuur me dan even een berichtje en ik maak de map zichtbaar voor je. Wel vast even een foto van een deur, want eigenlijk zijn de deuren hier best gek! Kijk eens goed naar waar de deurklink ongeveer zit en kijk dan even naar een deur bij je thuis; something’s not right… Even wennen dat de klinken zo hoog zitten zeg. En de lichtknoppen zijn enorm goed verstopt… Vooral in het donker is het dus zoeken naar deurklinken en lichtknoppen hihi. (zie foto’s)

Woensdag werd ik fijn op tijd wakker en heb ik mijn koffer uitgeruimd om daarna richting de winkels te lopen. Mijn eerste doel was pinnen, wat helaas niet zo vlotjes verliep… Meerdere malen geprobeerd bij twee verschillende banken, met de medewerkers gebabbeld en tips hier en daar, maar het mocht niet baten. Bij bank nummer 2 durfde ik het nog niet te proberen; de kaart kon ingeslikt worden en ik had een paspoort nodig (dat ik niet bijhad) om deze kaart terug te vragen. Dus maar even genoegen genomen met een koffie en een broodje en terug naar huis gegaan voor mijn ontbijtje. Thuis nog eens goed op internet gekeken en ontdekt waarom ik niet kon pinnen; een maximum limiet vanuit Rabobank. Gelukkig was dit snel op te lossen! Maar het pinnen hier is wel wat ingewikkelder hoor. Ook vanuit hier een maximum limiet, maar ik moest aangeven of ik wilde pinnen van mijn ‘cheque’ of ‘savings’ of nog andere dingen. Ik heb aan de mensen hier moeten uitleggen dat dat in Nederland allemaal niet bestaat zo… Maargoed het is uiteindelijk dus wel gelukt (helaas wat minder geld als gehoopt, maar dan maar iets vaker pinnen, ondanks de kosten per pinbeurt) en ik geloof dat ik nu wel door heb hoe het moet. Maar ik vond het wel even vervelend, ik begon al lichtelijk te panikeren voordat het lukte…

Toen kon ik mijn reis verder zetten en heb ik eerst Courtney opgezocht; zij werkt in een cupcake zaak op ongeveer 20 seconden lopen van huis. Even gekletst en toen op weg naar de grotere (goedkopere) supermarkt een eindje verderop. Al is goedkoop een relatief begrip; de levensstandaard is hier een stuk hoger! Met Kimberly heb ik even gerekend en ze verdienen hier ongeveer 1,5 keer zoveel per jaar als in Nederland. Alleen jammer dat ik niets verdien hier, want ik kan inmiddels beamen dat de boodschappen ook minimaal 1,5 keer zo duur zijn… Maar ok, dat wisten we van tevoren al. Dus; onderweg naar de winkel kwam ik een vodafone winkel tegen en heb ik direct een Australische simkaart kunnen aanschaffen, heel handig! Ik kon niet eens kiezen voor een prepaid zonder internet; dus mocht ik nu verdwalen heb ik altijd een back-up plan haha! Ook kwam ik een boekenwinkel tegen en ben ik inmiddels al trotse eigenaar van een kaart van Sydney (die ik 2 minuten later echt nodig had in een verdwaald momentje; perfect timing) en een veldgids van de vogels hier; er is nog zooooveel moois te zien… Ik heb mezelf flink ingehouden om niet ook een reptielen- of spinnenboek te kopen. Het laatste voornamelijk om te weten waarvoor ik moet uitkijken… Iets teveel horrorverhalen gehoord en gezien over spinnen in Australië, maar daarover later meer.

De grote supermarkt heb ik niet kunnen vinden, dus uiteindelijk maar teruggelopen en naar de kleinere (duurdere) supermarkt gegaan voor een paar boodschapjes. Tot nu toe valt het allemaal niet tegen (behalve de prijzen haha). Brood is gelukkig super lekker en de verse spullen zijn heerlijk hier! Wat ik heel grappig vond zijn de oversteekplaatsen voor voetgangers; vaak staat er op de inkeping in de stoep ‘look’ met pijltjes naar links, rechts of allebei; afhankelijk van waar het verkeer vandaan kan komen. Voor toeristen als ikzelf, die nog even moeten wennen aan het links rijden, is dat zeer praktisch! Maar de grotere oversteekplaatsen hebben tevens stoplichten met drukknoppen voor voetgangers. Zoals ze bij ons tikken om aan te geven of het rood of groen is gebruiken ze hier echt alien-geluiden om aan te geven dat het groen is! Jammer dat dat niet zo makkelijk vast te leggen is, maar het is niet te missen haha! Ook wel grappig is het feit dat ik inmiddels ongeveer evenveel fietsers als rokers ben tegengekomen, namelijk van beiden een stuk of 8 (en ik ben veel op stap…). Allebei erg weinig natuurlijk! Maar op fietsers is de stad gewoon niet aangepast en sigaretten zijn inderdaad erg not done. Op veel plaatsen is het gewoon verboden om te roken en je ziet echt nauwelijks peuken liggen. Kunnen we nog een puntje aan zuigen in Nederland (en België hihi)!

Na de winkel-wandeling was het inmiddels al iets van 14u en zoooo lekker weer! Dus besloten om nog maar wat toertjes te doen; eerst naar Taronga Zoo lopen en daarna misschien nog even naar het strand lopen. Om aan te geven hoe heerlijk dichtbij deze plaatsen zijn heb ik op een kaartje het huis aangegeven. (zie foto’s) De helft van de mensen hier loopt in sportkleding/is aan het sporten, dus ik dacht ook; ik ga fijn hardlopen! Maar in realiteit kwam ik om de 10 meter wel iets levends tegen dat nadere inspectie vereiste dus ben ik maar gestopt met rennen om gewoon rustig te lopen; het zag er vast belachelijk uit met al die pitstops. :)

De eerste levende zielen die ik heb weten vast te leggen waren kleine hagedissen, die werkelijk waar op elke zonnige muur te vinden zijn. Helaas geen hele goede foto gemaakt dus ook het determineren ging wat lastig, maar volgens mij waren het fence / snake-eyed / wall skinks (naast een hele hoop Australische namen helaas geen enkele Nederlandse naam te vinden). In mijn zoektocht naar vogels keek ik natuurlijk veel omhoog, zo heb ik bijna één van deze kruipers geplet… Gelukkig maar bijna… (zie foto’s)

Vervolgens kwam ik een black-backed Australian magpie (zwartrugfluitvogel, ondersoort tibicen) tegen. De vogel kwam maar dichter en dichter bij dus een hele fotoshoot volgde hihi. Het is een onvolwassen exemplaar, te herkennen aan de donkere snavel. En geniaal genoeg kwam ik een dag later een volwassen exemplaar tegen, te herkennen aan de lichte snavel uitlopend in een zwarte punt. Helaas is deze foto niet zo duidelijk, maar ik vond het toch leuker om mijn eigen foto te plaatsen dan een plaatje van internet halen. :) Toen de juveniele vogel opschrok van een auto ging hij/zij als een flamingo in de boom zitten hihi. Overigens een hele hoop wannabee-flamingo’s hier qua stand, maar daarover later meer. Deze magpies kom ik overigens nog regelmatig tegen! (zie foto’s)

Inmiddels had ik de dierentuin bereikt, jee! En om een beetje een idee te geven van de buurt ook maar wat foto’s van de huizen in de route tussen huis en Taronga Zoo. (zie foto’s)

Dan terugkomend op de enge spinnen... Ik ben inmiddels op mijn tourtjes al een hele hoop spinnen tegengekomen en er zijn enkele terugkerende factoren; ze zijn GROOT, ze zitten in ENORME webben van meters breed en zijn vaak met meer… Jaiks! Het bleek erg lastig om goede foto’s te maken van deze grapjassen, maar om een idee te geven toch enkele toegevoegd. Één engerd zat dichtbij genoeg voor een scherpe en duidelijke foto, maar ik was bij lange na niet dapper genoeg om mijn hand ernaast te houden ter vergelijking. Er zaten verschillende soorten spinnen tussen, maar bij sommigen zag ik steeds de gele strepen op de poten. Dit bleken spinnen te zijn van het geslacht golden orb weaver spiders (Nephila). Ze zijn niet erg gevaarlijk; de beet kan hooguit irriteren, zwellen en rood worden. Maar sommige spinnen van dit geslacht kunnen erg groot worden en zijn daarmee verantwoordelijk voor héle enge beelden van spinnen en hun prooi… (zie foto’s)

Er zijn twee soorten vogels die ik echt overal tegenkom; volgens mij kan ik het wel de merels van Sydney noemen haha. Elke keer zie en hoor ik ze en denk ik; en nu ga ik het onthouden! Maar helaas… Het gaat hier om de noisy miner (tuinhoningeter) en common myna (treurmaina) (zie foto’s)

Er is inmiddels wel één vogel waarvan ik het geluid nooit meer zal vergeten; dat van de kaketoes hier. Tot nu toe heb ik ze enkel over zien vliegen of van heel ver in een boom zien zitten (leve de verrekijker!). Dus ik zou moeten gokken dat het steeds om sulphur-crested cockatoos (grote geelkuif kaketoes) gaat. Bij één van mijn tochten zat ik een vogel op te zoeken in mijn boek toen een man me aansprak (een heel wat meer ervaren vogelspotter), hij bevestigde dat de kaketoes bij het strand in ieder geval van deze soort zijn. Maar echt, deze vogels krijsen alsof ze geslacht worden. Geen wonder dat ik af en toe niet kan slapen, want deze krijsers vliegen niet alleen rond het strand maar echt óveral. Zo ook de papegaaien; ik heb er inmiddels heel veel gehoord en zien overvliegen, maar enkel als groene of rode strepen. Wel heb ik bij kleine tochtjes rond het huis al een paar keer papegaaien in een boom zien zitten en met de verrekijker goed kunnen bekijken. Wat blijkt? Het stikt hier dus van de rainbow lorikeets (regenboog lori’s)! Ik heb hier nog geen foto’s van kunnen maken, maar als je naar facebook gaat en de profielfoto van Evalien Vos bekijkt weet je genoeg. :) Ik vind het zo stoer om al deze vogels te zien, zeker als ik ze al ken van dierentuinen!

Op weg naar het strand kwam ik wel iets heel geks tegen en het duurde even voor ik het echt geloofde… Een enorme vleermuis hing in het daglicht aan een elektriciteitskabel! De wind blies het heen en weer en ik kon me niet voorstellen dat het nog leefde. ’s Avonds heb ik het Kimberly gevraagd en zij bevestigde dat het dier waarschijnlijk dood was; het schijnt vaker te gebeuren dat ze geëlektrocuteerd worden… Ze wist me ook te vertellen dat het hier ging om een grey-headed flying fox (grijskopvleerhond), één van de grootste vleermuissoorten van de hele wereld! Ik voelde me al een enorme rampentoerist toen ik foto’s maakte van het arme beest dat daar hing. Maar het werd nog veel erger toen ik er drie dagen later weer langsliep; onze fladderende vriend was naar beneden gedonderd en tjah, dichterbij dan dat kon ik natuurlijk niet komen… Wel moest ik mijn neus dichthouden want het begon al flink te stinken. Maar zelfs dood is het een pracht van een beest! (zie foto’s)

Ook heb ik een (iets minder spannende) duif gezien, waarvan het lang duurde eer ik de naam vond… Maar uiteindelijk blijkt het volgens mij gewoon een common rock dove of common rock pigeon te zijn; maar dan een donkere (niet veel voorkomende) kleurvariant. Ik ben eens gaan zoeken wat nu het verschil is tussen dove en pigeon, maar er is geen pijl op te trekken. In het Nederlands kennen we enkel het woord duif. De één zegt dat doves meestal wit zijn en pigeons donker. De ander zegt dat doves de kleinere smallere dieren zijn en pigeons de grote plompe. Weer een ander zegt dat in het Italiaans colomba (dove) de wilde variant is en de piccione (pigeon) de gedomesticeerde variant is. Weer een ander zegt dat in de VS de pigeons in gebouwde gebieden leven en de doves in wildere gebieden. Al met al zijn de meningen zó gevarieerd en kloppen deze ‘algemene opvattingen’ nooit voor alle pigeons/doves dus als het aan mij ligt; it’s only in the name. Zo wordt de wijdverspreide emerald dove (smaragdduif/groenvleugelduif) ook wel green-winged pigeon genoemd… Oh en deze foto weergeeft ook leuk de aanwijzing voor overstekers haha! (zie foto’s)

Bij de plaats waar ik de vleermuis zag heb ik ook een aantal crested pigeons (spitskuifduiven) gezien! Helaas geen goede foto van kunnen maken, want toen ik dichterbij wilde komen liepen er twee toeristen vlak langs en vlogen ze op… Stelletje neptoeristen dat geen aandacht besteed aan deze gave duiven of aan de dode vleermuis terwijl ze er vlak langs lopen (of ben ik bevooroordeeld hihi?). Maar omdat ze er zó grappig uitzien even een plaatje van internet gejat… (zie foto’s)

Zoals ik net al zei sprak een man me aan toen ik een vogel opzocht; op het strand had ik tussen een groepje silver gulls (zilvermeeuwen) een onbekende vogel gezien. Ik zag dat het een tern (stern) was, maar twijfelde nog over de specifieke soort… De vogelspotter vertelde me dat het een (greater) crested tern (grote kuifstern) was. Overigens waren de meeuwen erg comfortabel en kon ik erg dichtbij komen om een mooi sfeerplaatje te schieten! (zie foto’s)

Oh en ook vond ik op weg naar het strand, via alternatieve route, de Esther Road en de Esther Lane! Grappig genoeg om al op facebook naar Esther verstuurd te hebben, maar ook leuk genoeg om hier nog eens te showen hihi! (zie foto’s)

Op weg naar de dierentuin spotte ik ook wel héél gave vogels; Australian white ibises (Australische witte ibissen). Ibissen vind ik erg mooie vogels en ik vind ze zeker gaaf sinds ik bij mijn eerste dierentuin-stage mee heb mogen helpen bij het grootbrengen van rode ibissen met de hand. Waanzinnige ervaring! En niet alleen zaten de ibissen lekker in de boom voor de dierentuin, maar in de dierentuin zelf liepen ze als schooiers rond! Zoals de meeuwen in de Zoo van Antwerpen of de ooievaars in Planckendael. Zooo gaaf!! (zie foto’s)

En eigenlijk wilde ik dan alle dierentuin-foto’s en verhalen weglaten hier, maar nu ik toch al de ibissen heb besproken… Vlak nadat ik de laughing kookaburras (lachvogel of (gewone) kookaburra) in een volière in de dierentuin was tegengekomen, zag ik ineens een wilde in de boom zitten! Als dat niet bijdraagt aan de magie van ‘ik zit in Australië’… :) (zie foto’s)

Dan heb ik nog maar één beestje te gaan, maar voordat ik daaraan kom eerst even de rest van de wandeling aan het strand…

Op weg richting het strand kon ik af en toe al een glimp opvangen van het water. Maar ik moest vooral opletten waar ik liep… De weg was enorm steil naar beneden toe, wat prima te doen was. Maar beeld je vooral even in hoe zwaar de terugweg was… Zo zijn er hier trouwens redelijk veel hoogteverschillen; zowel in de straten als in Taronga Zoo. Aan het einde van mijn stage heb ik kuiten als een boomstam!

Het was prachtig op het strand en met het stralende weer waren er dan ook een hoop mensen van aan het genieten. Ik kon weer eens niet kiezen tussen de foto’s van het strand dus heb er wederom een hoop geplaatst. Ook van het enorm schattige kleine eilandje; Rocky Point Island. Een kleine groen-oase met zitplekjes en bankjes. En wat ik heel tof vind en wat je hier bij bijna alle bankjes ziet: naamplaatjes van overleden mensen voor wie de bank ‘als herinnering dient’. Echt heel mooi, maar wel steeds een beetje gek om te zien hoe recent deze mensen zijn overleden… Dan begin ik me ook af te vragen of de bankjes er pas zo recent staan of dat de naamplaatjes er pas later op zijn gekomen… Nog een paar sfeerfotootjes vanaf Rocky Point Island toegevoegd. (zie foto’s)

Toen kwamen er een bijna magische moment zodat het even leek te voelen alsof ik in een sprookje zat. Ik hoorde ineens muziek; een fluit. En zoals in het in films gebeurd heb ik even verdwaasd om me heen gekeken voordat ik de fluitspeler spotte. Hij speelde echt heel mooi! En toen ik later van het eiland af was kon je het nog van verre horen; over het water en strand draagt het geluid natuurlijk ver.

Toen ik verder liep op het mini-eilandje zag ik ineens twee konijntjes zitten! Rustig grazend op Rocky Point Island. Ze zaten er heel relaxt bij en leken absoluut niet bang van me, maar zaten rustig te eten en te stretchen (hihi). Ik heb er even gezellig bijgezet en onderwijl me afgevraagd hoe het nu zat met Australië en de konijnen. Dus hierbij even een klein geschiedenis lesje: in 1788 zijn de eerste konijnen als ‘vee’ naar Australië gekomen om vlees te voorzien. Thomas Austin bedacht in 1859 dat het leuk zou zijn om op konijnen te jagen, dus liet hij 24 dieren los op zijn terrein. Maar de term ‘fokken als konijnen’ klopt als een bus en tegen het jaar 1900 bleek het konijn al in heel Australië te vertoeven. Een foto uit 1892 maakt duidelijk hoe ernstig deze pestsoort het land al had geïnfiltreerd. In 1920 waren er naar schatting 10 miljard (10.000.000.000!!!) konijnen in Australië. In 1950 is het myxomatose virus geïntroduceerd, maar dit veroorzaakte niet genoeg sterfgevallen. Het virus werd verspreid door muggen, maar deze insecten konden niet overal in Australië goed vertoeven. Ook ontwikkelden de konijnen resistentie tegen dit virus. Daarom werd in 1995 het viral haemorrhagic disease / rabbit haemorrhagic disease (viraal hemorragisch syndroom) geïntroduceerd. Maar ook tegen deze ziekte ontwikkelen konijnen resistentie en het konijn blijft een pestsoort in Australië. Na het ontwikkelen van een voeding voor mijn afstudeeropdracht, kan ik voor mijn stage wellicht een methode van uitroeiing bedenken? Zo zie je maar; Diermanagement is een zeeeeer breed vakgebied. :) (zie foto’s)

Dan ben ik bijna (eindelijk?) aan het einde gekomen van dit verhaal met nog een laatste leuk dingetje; toen ik van Rocky Point Island afliep zag ik een mooi gebouwtje met daarvoor een standbeeldje van een hond. Het verhaal is ontzettend schattig! (en ja ik irriteer me ook enorm aan het feit dat ik de camera niet iets hoger had gericht… Helaas later vergeten nog een foto te maken) Raak nog even fijn ontroerd van Billy ter afsluiting! (zie foto’s)

Naast dat ik veel plezier heb gehad, heb ik ook al een heleboel geleerd hier. Ik hoop nog veel meer leuke wildlife-dingetjes te kunnen posten, maar zal ook nog eens aan een verslag van de dierentuin beginnen. Het is hier waanzinnig gaaf en ik blijf versteld staan van alle dieren die ik tegenkom. Vooral ook voor mezelf is het heerlijk om zo uitgebreid verslag te doen; in de hoop dat er dan meer informatie blijft hangen… Maandag begin ik mijn stage bij de Zoo and Aquarium Association en ik kan niet wachten om dieper de dierentuinwereld in te duiken!

Veel warme groetjes uit het dierenparadijs,

Eline